Weer thuis (tijdelijk hopen we)

We hebben vandaag zonder problemen het 2e stuk van St Raphaël naar Nederland afgelegd. Om 6 uur waren we thuis. Het is lang geleden dat we twee dagen achtereen over de Franse tolwegen gereden hebben. Het meest opvallende verschil met vroeger is het enorm toegenomen aantal vrachtwagens, de rechter baan behoort hen overtuigend toe. Ook het succes van het vergrote Europa rolt aan je voorbij. De vrachtwagens komen echt overal vandaan. Kroatië, Slovenië, Hongarije, Roemenië, Letland, Litouwen, Polen, een verdwaalde Tsjech en dan natuurlijk de al lang bekende landen. Je vraagt je af hoe het aanbod van zoveel verkeer op termijn verwerkt moet gaan worden. De meeste van de bovenstaande landen zijn pas net lid?!

De begrafenis van onze tante Adrie blijkt zaterdag te zijn. Het huidige plan is om maandag a.s. weer te vertrekken. Het weblog zal dan weer worden opgepakt. Tot maandag dus computerstilte.

Rommelige tocht, maar met onze neus voor restaurantjes….

Het eerste deel van de terugtocht naar Nederland verliep ronduit rommelig. Het duurde best wel even voordat we ons door de drukte van St Raphaël en Fréjus hadden geworsteld en de tolweg bereikten. Daar bleek dat de mistral bepaald nog niet was gaan liggen, de ene na de andere zeer forse windstoot teisterde het verkeer. 90 tot 100 kilometer per uur was echt de maximum snelheid. Tel daarbij op files in en bij Lyon en het zal duidelijk zijn dat we niet zover gekomen zijn als we hadden gehoopt. Bij Beaune zijn we gestopt, dat heeft een camping die niet al te ver van het centrum afligt. ’s Avonds zijn we dan ook de stad ingelopen om een restaurantje te vinden. Na een ruim tochtje langs de restaurantjes in de binnenstad deed iets (o.a. de menukaart) ons besluiten in een kelder restaurantje af te dalen. Beaune ligt in het hart van Bourgondië, en Bourgondisch hebben we er gegeten. Het eten was fantastisch, met als resultaat dat we ons naar de camping terug moesten rollen. Nog even het weblog en de mailtjes, en dan plat…

Trieste dag

We waren gaan slapen zonder de luifel in te draaien. Fout! Om twee uur ‘s nachts begon het zo hard te waaien, en de luifel te klapperen, dat we in de storm buiten aan het werk zijn getogen. Maar goed ook, want bij onze buurman is de luifel compleet over zijn camper gewaaid en vernield. En hij had zijn zaakjes nog wel zo goed voor elkaar! Een hele grote camper, aanhangwagen met Smart erop, zijn luifel uitgeklapt en met windschermen een heel fort gebouwd om de camper. Tja, het waait hier dan ook echt hard. Ook nu nog, de camper schudt heen en weer. Het zal de Mistral wel zijn. Geen tochtje met de scooter, je waait zo de weg af met deze windvlagen.

Zojuist ontvingen we via de mail een triest bericht. Tante Adrie is, overigens niet geheel onverwacht, overleden. Tante Adrie heeft voor Cora in haar jeugd heel veel betekent en er is altijd een innig contact gebleven. We rijden dan ook terug naar Nederland om de begrafenis bij te wonen.

Wandeling langs de kaap.

Vandaag hebben we vanuit de camping de wandeling langs de kaap gemaakt die Roy en Marijke aanraadden. Het was inderdaad een prachtige wandeling, langs een steeds hoger gelegen pad met het ene na het andere mooie uitzicht. Rondom het eilandje op de foto, lagen vele bootjes, vrijwel allemaal vol met duikers. Het moet vast een heel bekende duiklocatie zijn want ook op onze camping zit een duikschool en verblijven er tientallen duikers. En dan ligt mijn duikbrevet thuis!! Echter, dat dat niet alleen pret is bleek wel toen we langs het haventje liepen, waar een ambulance bezig was een aan de zuurstof liggend slachtoffer van een duikongeval in te laden. Ook vorig weekend was het hier mis, zo vertelde Roy. Toen landde er zelfs een helikopter om een duiker op te halen.
Na een goed uur klimmen en klauteren daalden we aan de andere kant af naar Tiki, een leuk ogend restaurantje. Tja, en dan kan je om 12 uur natuurlijk niet iets anders doen dan de Fransen zelf, ofwel lunchen. Opnieuw heb ik het advies van een “van Diem” gevolgd, de Salade de chevre chaude. Heerlijk. De terugweg viel ondanks het glaasje wijn mee maar, we waren dan ook heel bescheiden geweest. Terug op de camping verwonderden we ons over de nog meer toegenomen drukte. Het is echt een hele grote camping, maar nu is hij vol. Het weer was, opnieuw tegen de voorspellingen in, prima. Maar tegen het eind van de middag begon het toch wel erg hard te waaien. Ik vraag mij op dit moment af ik de luifel voor de nacht al dan niet zal indraaien, ondanks de stormband die er omheen zit.
Morgen is het plan op de scooter de kust verder te verkennen.