Honderden kano’s

De honderden kano’s die we onderweg tegenkwamen, uiteraard met een auto eronder, was het enige bijzondere van vandaag. Ergens moet er een geweldig groot kano evenement zijn. We zijn een stuk opgeschoten richting Zuiden, we staan nu op een camping onder Lyon. We hebben besloten om ons oorspronkelijke plan weer op te vatten om de Provence opnieuw te gaan verkennen. Maar omdat onze vrienden Jan en Cobi, met dochter Evelien inmiddels op de camping in St Raphaël staan waar wij drie weken geleden waren, kunnen we natuurlijk niet nalaten daar ook nog even langs te gaan. We hebben al zoveel ontmoetingen gehad met vrienden, daar horen Jan en Cobi zonder meer bij! Als alles goed gaat zien we ze morgen!

Noooooit opscheppen over het weer.

In een wilde bui schreef ik gisteren nog dat de buien steeds aan ons voorbij gingen, zo moet je de goden natuurlijk nooit uitdagen. Vannacht begon het te regenen en vanmorgen stortte het. Maar goed dat ze hier niet alleen een wasmachine, maar ook een droger hebben anders was de wasdag verregend. Verder valt er van vandaag niet al te veel te melden. Het weer is de gehele dag wisselvallig. Er is hier een ware vissersrage losgebarsten. In geen drie dagen ooit een visser gezien, nu staan er velen al de hele dag langs de kant, in hun bootje of met lieslaarzen aan in het water. Toen we opstonden waren sommige er al, er komen er nog steeds bij. Heel vreemd, misschien is er hier een seizoen geopend of mag men alleen op vrijdag vissen of zoiets. Opvallend is dat er veel gevangen wordt en dat elke vis, hoe klein dan ook, wordt meegenomen. Jammer en dom, dat zullen nooit grote vissen worden.
We hebben dit gebied nu wel even gezien en reizen morgen verder richting zuiden.

Naar de oudste stad van Duitsland, Trier

Vandaag met de scooter naar de oudste stad van Duitsland, Trier. Aan de andere kant van “onze” rivier ligt Duitsland. Niet ver van hier kunnen we erover en binnen 20 kilometer waren we in Trier. Deze stad is ooit door de Romeinen gesticht en toen al erg groot geworden, 70.000 inwoners was in die tijd gigantisch. Maar, het was dan ook het regeringscentrum over het westelijke deel van het Romeinse rijk, zeg maar Spanje/Portugal, Gallië en Engeland. Daarvan zijn best mooie en ook erg grote gebouwen overgebleven, zoals velen van jullie uit ervaring zullen weten. Voor ons was dit het eerste bezoek aan Trier, een plezierig bezoek. Het was buitengewoon druk in de stad, misschien omdat er nu zowel studenten als toeristen zijn. Om 1 uur was er in de binnenstad geen tafeltje meer te vinden om iets te eten of te drinken, terwijl er toch echt een geweldig groot aantal eettentjes zijn. Je moet er niet aan denken hoe druk het hier in het hoogseizoen zal zijn. We hebben de belangrijkste gebouwen bezichtigd, maar voor de foto toch gekozen voor een plaatje van het grote plein. Na een late lunch, zijn we weer langs de Moezel terug richting camping gegaan. Het weer was opnieuw prima, onwaarschijnlijk als je de weerberichten uit de omgeving hoort. Morgen wasdagJ, daarna kijken we verder.

Pittige maar mooie wandeling

Op tijd met de tuf tuf op weg naar Consdorf, het startpunt van de wandeling van vandaag. We hadden de scootertocht zo uitgezet dat we via kleine weggetjes door een mooi glooiend landschap reden, echt alleraardigst. De wandeling van vandaag viel mee, en tegen. Het wandelgebied heet hier lokaal “Klein Zwitserland”, maar dat zegt niet zoveel. Daar liepen we een jaar geleden ook al, maar toen lag het in Normandië. Dit was van een heel ander kaliber, en van een glooiend landschap was geen sprake meer. Op zich was de wandeling niet eens zo lang, 12 kilometer, maar we hebben er meer dan 4 uur over gedaan! De enige rechte stukken waren de paar wegen die we overstaken en verder was het op en neer. De belangrijkste bijzonderheden waren een oneindige variëteit aan rotsformaties waar we meestal langsliepen, maar soms ook via nauwe spleten in de rotsen doorheen moesten lopen. Het was zeker een van de mooiste wandelingen tot nu toe, maar poe poe… We hadden de scooter tegenover het terras van een café geparkeerd – regeren is vooruitzien – waar we na terugkomst neerzegen. Het bestellen had nog wel wat voeten in de aarde want de serveerster bleek uit Portugal te komen en te vinden dat wij die taal dus machtig moesten zijn (later bleek dat er vooral Portugezen naar dit café kwamen. De Portugezen zijn al vele jaren verreweg de grootste groep buitenlandse arbeidskrachten in Luxemburg). Een bier bleek ze echter te vatten en die smaakte als weinig andere ooit hebben gedaan.
Het weer was opnieuw prima, dus blijven we nog even in dit gebied.

Door Luxemburg naar Echternach

We vertrokken vanochtend in wat grijs en grauw weer van de camping, maar dat klaarde later geheel op. Eerst zijn we naar Schengen gereden, het drielandenpunt tussen Luxemburg, Duitsland en Frankrijk en de plaats waar het roemruchte Schengen-verdrag werd getekend.
Daarna zijn we langs de Moezel naar het noorden gereden, een heel mooie route.
Nog voor de lunch stopten we op de camping van Born. (Het is echt een klein landje en voor dat je het weet ben je er doorheen gereden). Dit punt is zorgvuldig uitgezocht om er vandaan met de scooter enkele uitstapjes te gaan maken. De camping zelf viel alleszins mee, we hebben een prachtige plek, zo aan de rivier. Het eerste uitstapje hebben we inmiddels ook gemaakt. Dat was naar Echternach, jullie weten wel, van de processie! Best een aardig plaatsje. Het weer zal morgen bepalen wat we gaan doen.

Luxemburg stad

Vanochtend met de scooter naar Luxemburg stad, nog geen 6 kilometer vanaf de camping. Het is een stad waar wij altijd aan voorbij gereden zijn, als vele anderen, deze keer niet! Wat vonden van de stad? Nu, dat is niet zo gemakkelijk onder woorden te brengen en natuurlijk erg persoonlijk. De “oude”stad is al meer dan 1000 jaar geleden gesticht, maar daar is niet al te veel meer van te zien. Het is ooit een vestingstad geweest, maar de in “niet moderne stijl” gebouwde nieuwbouw maakt dat daar erg weinig meer van te zien is. Het heeft best een aantal mooie oude gebouwen, maar het grootste deel van de gebouwen is dat niet en bovendien totaal oninteressant. Het blijkt dit jaar culturele hoofdstad van Europa te zijn, het is meer een bouwplaats. Je moet je in allerlei bochten wringen om te voorkomen dat je niet de een of ander hijskraan in het beeld krijgt, zoveel wordt er gebouwd. Maar, de belangrijkste impressie die de stad bij ons naliet was er één van gebrek aan sfeer. Dit ondanks dat het mooi zonnig weer was en alle terrassen gevuld waren. Een gek gevoel!

Luxemburg

Opnieuw werden we om 7 uur gewekt door een geweld aan lawaai van kerkklokken. Deze keer hebben we ons als goede recalcitrante Nederlanders gedragen en draaiden we ons na afloop weer om. Voor het eerst uitgeslapen tot 9 uur!
Verder valt er over vandaag niet al te veel te melden. We zijn via kleine weggetjes naar de stad Luxemburg gereden waar we ’s middags vroeg al aankwamen op de geplande camping. Dat was maar goed ook, want snel nadat we aankwamen begon het te onweren en te storten en de camping loopt met de minuut sneller vol. De camping ligt niet ver van de NZ route die door Luxemburg loopt en is kennelijk een gewilde overnachtingplaats. Bijna iedereen hier is reguliere gast en komt kennelijk regelmatig langs. Morgen weer en weder dienende gaan we de stad in.