Wandelen in de zon

Toen we wakker werden zagen we voor het eerst deze trip de zon. Hoera, heel welkom vandaag, want we gaan met zijn vieren wandelen in Gannat. Dat is een plaatsje dat ongeveer 20 kilometer van Vichy afligt. De wandeling is een mooie eerste oefening, niet al te veel klimmen en maar 12 kilometer lang. Het bleek een schitterende wandeling te zijn door een heel afwisselend gebied. We hebben ervan genoten (zie foto).
Na wat boodschappen gedaan te hebben om de inwendige mens niet in de steek te laten, was er nog tijd over voor een partijtje bridge. ’s Avonds terug naar het restaurant van gisteren. We hadden gereserveerd en dat was maar goed ook, want in de loop van de avond liep het helemaal vol. Opnieuw hebben we geweldig gegeten, ik kan me nu niet voorstellen morgenochtend een ontbijt te kunnen eten. Wat was dit een fantastisch advies van de campingbaas. Even kwam de gedachte op hier nog twee dagen te blijven om alle voor en hoofdgerechten van het menu te kunnen proberen, maar toen werden we door het weer tot de orde geroepen. Het begon te bliksemen en wat later te plenzen. We zijn weer ingehaald door de regen, morgen dus verder op weg naar het zuiden.

Vichy

Om 9 uur zouden we eigenlijk ontbijten, maar dat duurde nog wel even want eerst maakten we een rondje door de tuin. In tegenstelling tot gisteren was het nu droog en windstil. Erg leuk om zoveel verschillende bomen te zien die nu nog gemakkelijk van elkaar te onderscheiden zijn omdat ze ruim van elkaar geplant en nog niet echt uitgegroeid zijn. Ik ben geen bomenman maar Acers hebben zeker een streepje voor bij Hans. Er staan er wel 20 verschillende soorten. (dat weet ik natuurlijk alleen omdat er overal bordjes bij staan).
Na een heerlijk en uitgebreid ontbijt, zowaar buiten!, werd de motor weer gestart. Op naar het volgende doel. Dat volgende doel was bij vertrek nog niet zo duidelijk, maar na enkele telefoontjes/SMSjes met Marja en Wim waren we het erover eens. We gaan allebei naar een camping in de buurt van Vichy. Niet al te ver voor ons, wel wat verder rijden voor hen. Toch kwamen we bijna gelijk op de camping aan. Opnieuw toch best bijzonder goede vrienden in het buitenland te ontmoeten, dat heeft toch iets speciaals. Nadat ze hun tent hadden opgezet zijn we naar Vichy gegaan en hebben we de stad bekeken. De naam is natuurlijk berucht van het “verkeerde” regiem in de 2e WO, maar dat is geschiedenis. De stad zelf is nogal vergane glorie als ooit belangrijk kuuroord. Eigenlijk dus opnieuw geschiedenis, maar overal zijn werkende, er al dan niet hete, bronnen met allerlei geneeskrachtige vormen van uiteenlopende watersamenstellingen. We hebben er talrijke geproefd, het was meestal echt vies water… maar vast heeeeel gezond. Bitter in de mond….
Overigens heeft Napoleon III hier aan de oever van de Allier wel schitterende tuinen aan laten leggen, een genoegen om door te lopen.
Tijdens het aperitief bij de camper hebben we nog een tijdje gebridged en daarna zijn we naar het restaurantje gegaan dat door de bazin van de camping werd aangeraden. Het lag vrijwel naast de camping, een verdacht advies? Nee! Het wordt eentonig, maar we hebben weer lekker gegeten. We hebben direct voor morgenavond gereserveerd! Morgen gaan we echter eerst met zijn vieren een wandeling maken. Eerst werken, voordat er gefeest mag worden nietwaar.

Vriendendag

We waren net van de camping vertrokken toen we een SMSje kregen van onze goede vrienden Wim en Marja. Zij stonden in België in de file, op weg naar Frankrijk! Wie weet zou er wat te regelen zijn ergens in de volgende weken. Tijdens het opvolgende SMS-verkeer werden we gebeld. Door andere goede vrienden van ons, Roy en Marijke. Ook zij stonden in de file, maar dan in Luxemburg (files heb je kennelijk op alle dagen en op alle routes naar het zuiden in deze tijd van het jaar). Ook op pad naar Frankrijk, met de Middellandse Zee als doel. Dit was echt een verrassing voor ons, we wisten niet dat ze vakantie hadden. De conversatie laat zich raden, of er wat te regelen was voor het einde van volgende week. Want dan moesten ze weer terug naar Nederland. En dit alles op weg naar La Boudelle, naar het huis van weer andere vrienden.
De trip vandaag was weinig enerverend, wel nat. Het regende de gehele dag. Mooi op tijd waren we bij Hans en Corrie, een hartelijk weerzien! En wat wonen ze er toch prachtig in een schitterende en heerlijk stille omgeving. Als je door het arboretum loopt dat Hans aan het aanleggen is (zie foto), hoor je overal om je heen de vogels fluiten.
We hebben de vorderingen van de verbouwing bekeken. De hele bovenverdieping wordt verbouwd, er komt een badkamer bij. Een hele klus!
’S Avonds werden we uitgenodigd om lekker bij de Italiaan te gaan eten in een nabijgelegen dorpje, heerlijk. Corrie en Hans, bedankt!

België?

Files, regen, files en stortbuien. Dat was vandaag onze ervaring met de zuiderburen. Ik weet het, het kan beter, maar vandaag was dat niet het geval!
Wat is het dan een genoegen om weer in Frankrijk aan te komen. Oké, het regende nog steeds regelmatig, maar toch minden hardJ. En voor de lunch hadden we al een boulanger gevonden. En wat is lekkerder dan een echt Frans stokbroodje, paté en “stinkkaas” zoals dat bij ons al van jongs af aan heet. Klein slokje wijn erbij en je waant je… inderdaad, god in Frankrijk. We zijn gestopt in een voorstadje van Troyes, mooie camping, maar 2 kilometer van het centrum van de stad. Iets om te onthouden voor een volgende keer, nu moeten we morgen verder. Een kleine verkenningstocht naar een naburige bakker voor het brood voor morgenochtend bracht ons bij een leuk restaurantje met een indrukwekkende menukaart.
Jullie raden het al, het werd het menu gourmande. Heerlijk, we zijn weer echt op pad!!
Nu nog dit weblog gepubliceerd krijgen en dan rollen we het camperbed in.
Morgen op naar Corrie en Hans in La Boudelle.

Dinsdag 15 mei. Een goed begin……

kan je het niet noemen als je om 8 uur ’s ochtends met de camper van huis vertrekt en er 12 uur en bijna 500 kilometer later weer terug bent. Hoe kwam dat zo?

Het eerste doel van vandaag was een bezoek - op weg naar het zuiden - aan een tante en neef van Cora die in Hoensbroek wonen. Keurig volgens plan waren we er om 10.30 uur. We hadden ze al lang niet gezien, het was heel gezellig. Ze hadden een immens grote Limburgse vlaai ingeslagen, daar konden er wel 10 ruim van eten. Gelukkig hoefde hij niet helemaal op, anders hadden we er nog gezeten!
Bij ons vertrek aldaar moest de camper natuurlijk nog worden bekeken. Geen probleem? Toch wel! Het regende in de camper. Oké een beetje overdreven, maar nat was het wel.
Wat bleek, het nieuwe dakluik dat we vorige week hadden laten monteren bleek fors te lekken! Baaaalen!!!

Wat te doen? Na inspectie was het probleem snel duidelijk. Een fors aantal stukken tape zou het probleem misschien voorlopig kunnen oplossen, maar het zou lapwerk zijn en blijven. Wie weet welk weer ons nog te wachten staat, en als je dan 6 weken weg wil….. Na de formulering van enige vriendelijke gedachten richting garage hebben we die gebeld en ze vertelt er over enkele uren te zijn en of ze de problemen maar per omgaande wilde oplossen.

Eerlijk is eerlijk, we hebben er wel bijna drie uur gezeten, maar er werd tot 7 uur overgewerkt om het probleem (hopelijk?!) te verhelpen. Tegen die tijd had het natuurlijk weinig zin meer richting zuiden af te reizen, dus is het het westen cq Krimpen geworden. Moet zeggen, luxe camping hier!
Morgen een nieuwe poging richting zuiden. Onze volgende afspraak is over twee dagen in midden Frankrijk (La Boudelle), ik hoop dat er deze reis op afspraken geen vloek blijkt te rusten….