De laatste dag van deze reis

Het bleek vandaag de laatste dag te zijn van deze reis. Vanochtend zijn we eerst de stad Belfort ingetrokken om het lokale, door Vauban ontworpen, fort te gaan bekijken. Nu, het fort is niet Bel maar wel groot en imposant. In de WW2 hebben de Duitsers om dit, toen al meer dan 150 jaar oude fort, fors slag moeten leveren. Daarna zijn we richting Nederland getrokken. Dat was nog bijna 700 kilometer rijden, dus eigenlijk hadden we verwacht nog ergens te overnachten, maar het vlotte vandaag prima. We zijn voor het eerst niet via Brussel-Antwerpen, maar Luik-Antwerpen gereden. Het kan toeval zijn, maar we hebben nergens enig oponthoud gehad. De paar kilometer omrijden was dat meer dan waard. Om 7 uur waren we weer thuis. Nu opruimen, schoonmaken, foto´s uitzoeken enz. enz. enz.

Iedereen weer bedankt voor het lezen en de reacties. Tot een volgende keer!!

Architectendag

Vandaag rustig verder naar het noorden. Het weer blijft zeer bewolkt. Af en toe regent het, maar van echte stortbuien hebben we geen last. Dit in tegenstelling tot de vele plaatsen en campings waar we de laatste twee dagen zijn, daar heeft het vaak gegoten! We staan vanavond voor de tweede keer niet op het gras maar op een deel van een weg omdat de camper, met haar niet onaanzienlijke gewicht, anders het risico loopt weg te zakken.
We hadden onderweg twee projecten van zeer bekende architecten op het oog. Het eerste is een project van Ledoux, die in 1775 een zoutfabriek heeft gebouwd in Arc et Senans. Het bestaat uit een serie renaissance gebouwen. De fabriek beslaat slechts een beperkt deel van het complex, het grootste deel bestaat uit werkplaatsen, woningen voor de arbeiders, personeel en het grootste is natuurlijk voor de baas. Het is een onwaarschijnlijk en ook wel indrukwekkend complex, maar een ieder die het ziet begrijpt onmiddellijk waarom ze hier in 100 jaar geen cent winst hebben gemaakt. Het is nu mooi gerestaureerd en de gebouwen hebben verschillende culturele functies.
Het tweede project was LaChapelle Notre Dame du Haut van Le Corbusier, gebouwd in 1955 (foto). Dat is een van de gebouwen die ik in mijn jongere jaren zo mooi vond, dat ze eraan bijdroeg dat ik ooit een blauwe maandag architectuur ben gaan studeren. Het is inderdaad een heel bijzonder ontwerp, waarvan de buitenkant via foto’s maar al te bekend is. Leuk die nu in het echt en ook de, eveneens bijzondere, binnenkant te hebben gezien. Het is een leuke dag geworden.

Waterval(t) met bakken uit de hemel.

Opnieuw was het grijs en grauw toen we opstonden, als in een groot deel van Europa. Eerst nog even boodschappen gedaan en toen verder naar het noorden. Vandaag stond een trip door de Jura op de rol. Nu, we zijn er geweest, maar daarmee is dan ook alles gezegd. Het grootste deel van de dag stortregende het en het andere deel reden we door heel laag hangende bewolking. Het lijkt me een heel mooi gebied, maar een nader bezoek zou dat moeten bevestigen. Cora had zich voorgenomen om één van de hoogste watervallen van Frankrijk te gaan zien (65 meter hoog!) en bovendien is het een leuke wandeling er naar toe van een zo’n 2 uur. En ja, wat Cora in het hoofd heeft….. In regenpak gehesen en voor het laatst mijn kapotte en nu dus lekke wandelschoenen aan. Vervolgens, de heerlijk droge en warme camper uit en de natte buitenwereld in. Netjes volgen we de bordjes naar deze reuze waterval. We komen een klein broertje tegen ( 35 meter) en sjokken moedig door, ook het pad doet verwoede pogingen op een waterval te gaan lijken, en dan … komen we op een (andere) parkeerplaats uit waar de bodjes ons weer terugwijzen naar waar we vandaan kwamen. Nadat we op de terugweg het kleine broertje maar op de foto gezet hebben, was wat mij betreft de maat vol. De “grote” waterval moeten we ook maar tijdens dat volgende bezoek vinden. Terug naar de camper en op naar de camping. Hopelijk klaart het weer morgen wat op.

Annecy

Toen we vanochtend wakker werden was het weer grijs en grauw en regende het af en toe. Vandaag stond het plaatsje Annecy op het programma, nog geen 8 kilometer hier vandaan. Het weerbericht was niet erg optimistisch, zeker niet voor later op de dag, dus zodra het stopte met regenen zijn we met de scooter op pad gegaan. Het oude deel van Annecy is erg toeristisch. Maar, eerlijk is eerlijk, het is ook best een leuk en mooi gerestaureerd plaatsje. We hebben er uitgebreid rondgewandeld en heerlijk gelunched. Daarna terug naar de camping, onderweg nog even boodschappen doen en op de minuut nadat we terug waren bij de camper begon het weer te storten. Het regent nu nog steeds! De weergoden zijn ons kennelijk gunstig gezind.

Beide wandelschoenen kapot!

Ja, allebei mijn wandelschoenen zijn na de wandeling van vandaag gesneuveld. Tegelijk! Kan je nagaan wat voor wandeling Cora uitgezocht had. Honderden meters stijgen, stijl bergop over rotsen en stenen en even stijl daarna er weer eraf. Maar, het lunchplekje waar we terecht kwamen was hemels. Een wijds en hoog uitzicht over een deel van het Meer van Annecy, de bergketens erom heen en een eindeloze reeks van parapenten die van een van de bergen af naar beneden dreven en af en toe halsbrekende toeren uithaalden. We hebben er ruim van genoten. Het weer was tijdens de wandeling heel mooi, stralende zon. Maar, tegen de avond hebben de weersvoorspellingen ons uiteindelijk ook bereikt en is het gaan regenen. Hopelijk is het morgen wat beter, want we willen nog naar Annecy zelf.
Toch jammer van mijn wandelschoenen. Zulke heerlijke schoenen en acht jaar wandelplezier in vele continenten…. Triest!