Een gewone Hollandse jongen

Een gewone Hollandse jongen, zou ik graag willen zijn wat wandelen betreft. Gewoon door ons vlakke land en niet berg op en berg af zoals vandaag. Cora had een mooie wandeling uitgezocht, in Goult. Niet lang, maar 8 kilometer. Dat je er 3 ½ uur voor uit moest trekken, boezemde haar geen vrees is. Vanaf nu mij wel! Met de camper via binnenweggetjes naar Goult, een heel mooi boven tegen een berg aangeplakt dorpje. Het eerste deel van de wandeling gaat dus, je raadt het, bergaf. Lijkt makkelijk? Nu, deze keer niet. De kaart plus routebeschrijving en de signalering van het pad blijken niet te kloppen. We komen op een zeer stijl deel terecht, loodrecht naar beneden over rollende keien. Goed voor de training van het reactievermogen, maar vermoeiend!! Beneden in het dal aangekomen na een paar honderd meter weer een klim de volgende berg op. Een stijgingspercentage van meer dan 40 procent. Afzien! Als je daarbij voegt dat de temperatuur tot boven de 30 graden steeg laat de verdere tocht zich raden. Zelfs bij Cora dimt het licht aan het einde van de tocht als we terugklimmen naar Goult, kan je nagaan hoe duister het tegen die tijd bij mij was. Heerlijk de camper weer te zien, heerlijk!
We hebben in de buurt een camping gevonden. Het is een mooie schaduwrijke camping. Dat is meestal prima, maar deze keer wat minder omdat tussen veel bomen de satellietontvanger het vaak laat afweten. Toch hebben we een plaatsje gevonden waar hij wel werkt zodat ik vanavond de CL finale kan zien. Goede investering zo’n systeem, het is de eerste keer dat we TV kijken deze reis.Morgen op naar de kust, naar Roy en Marijke.