Hoog gespannen verwachtingen, vallen helaas meestal tegen

Maar voordat we aan de verwachtingen toekomen eerst het verloop van de dag. Het zou een rustige dag worden, dus niet al te vroeg op. Op ons gemak ontbeten en overlegd hoe we de laatste 10 dagen van deze reis zouden gaan doorbrengen. Daarna met de scooter naar Cotignac. Daar hebben we ooit enige tijd met de kinderen doorgebracht, helaas is het toeristisch gehalte inmiddels fors toegenomen. Het centrale plein is ten onder gegaan aan de terrasjes. Echter, met de salades die we er voor lunch kregen was niets mis. Tegen de tijd dat onze lunch verorbert was, waren de winkels dicht dus terug naar de camping. Boekje lezen, beetje rommelen en vervolgens opnieuw op pad met de scooter, nu naar Salernes. Daar vonden we een supermarkt die wel open was, we kunnen er dus weer even tegen. Het hoogtepunt van de dag moest het diner bij Luc et Gertrude worden. We bestelden na uitgebreid overleg niet het meest uitgebreide menu, maar één niveau lager. Slechts vijf gangen dus. Met het eten was niet veel mis, maar het tempo waarin de gangen elkaar opvolgden was echt veel te snel. Het ene was nauwelijks op, of het volgende werd opgediend. Dat was bij de drie gangen lunch van gisteren geen probleem, maar nu…? Viel niet mee! Op het einde nog een praatje gemaakt met wie we dachten dat “Luc”zou moeten zijn. Dat bleek te kloppen, evenals het feit dat zijn dochter de zaak overgenomen heeft, maar niet van hem. Er hebben anderen in gezeten die het niet gered hebben en pas vier maanden geleden zijn ze opnieuw begonnen. Om hier een zelfde succes van te maken, moet er nog wel het een en ander gebeuren.